Dag 5: Maurik - Wageningen

Het laatste traject van 2010, een wandeling vanaf Maurik naar Wageningen. Met de bus vanaf Tiel naar het dorp om daar direct de Rijnbandijk op te gaan. Over deze dijk lopen we vandaag enkele stukken, onderbroken door afbuigingen door lager gelegen gebieden zoals bij Eck-en Wiel. Wat opvalt zijn de karakteristieke betuwse boerderijen. De deel van de boererij kent een overhangend dak boven de deeldeuren. Sommige hebben zelfs nog een rieten dak.

Aan de linkerhand zien we in de verte de Nederrijn. De uiterwaarden, die we tijdens het Maarten van Rossumpad diverse keren doorkruisen - stralen veel rust uit en waar we genietend doorheen wandelen. Een heel typerend uniek Nederlands landschap waar we trots op mogen zijn.

We slingeren langs Lienden en vervolgen de weg naar Rhenen. Eeerdere (NS)wandelingen hebben ons al laten kennismaken met deze bijzonder leuke plaats. Bij het station warmen we even op met een bakje koffie. Teruglopend naar de Nederrijn krijgen we te maken met een ander type landschap: de Grebbeberg. We klauteren de heuvel op - en dat met al vele kilometers in de benen - en lopen bovenlangs met prachtige uitzichtspunten op de bekende Blauwe Kamer met z'n grazende paarden.

Het begint al wat donker te worden, logisch rond dit tijdstip van het jaar. Gelukkig lopen we het laatste stuk door weilanden met in de verte de lichten van Wageningen. Langs het pad ligt een voormailge steenfabriek. Het laatste stuk voor we de afslag naar het station kunnen nemen, raast het verkeer langs ons heen en moeten we zeer allert zijn. In de binnenstad eten we een hapje en besluiten in 2011 het Maarten van Rossumpad verder af te maken met het leuke vooruitzicht van de botanische tuinen op de Wageningse Berg: Belmonte.

Dag 4: Wadenoijen - Maurik

De herfst is al een beetje ingetreden als we het Maarten van Rossumpad vervolgen. We starten in Wadenoyen en wandelen via Kapel-Avezaath richting Buren. Dit gedeelte slingert door de weilanden en we volgen zelfs een stukje de rivier de Linge.

We weten niets van het stadje Buren en komen er tot onze verrassing achter dat ons koningshuis banden met dit dorpje heeft. Dit dorp is zeker een bezoek en rondwandeling waard. Het dorp kent diverse bezienswaardigheden. Een prachtig pleintje met een museum , een goed-ogend maar gesloten kerkje met op het plein een in oranje aangekleed terrasje. Overal zie je oranje en wordt de band met het koningshuis duidelijk. Rond het dorp loopt een wal met aan het uiteinde een prachtige molen. Verderop volgt de wal een muur waarlangs enkele kanonnen opgesteld staan.

Vanuit het dorp Buren gaat het pad door de weilanden, met een bijzondere terugblik op het dorp. Onderweg bewonderen we een groep ponnies. Wat een lieflijk landschap. Zoelmond is de volgende plaats die we passeren. De weg komt uit op de Lekbandijk. Aan het eind gaan we over het Amsterdam Rijnkanaal - via de Prinses Marijke sluizen- naar Rijswijk. Een met prachtige huisjes en bomen omgeven weg lopen we af naar Maurik. Hier eindigen we dit traject met in het achterhoofd dat we nu wel erg dicht Wageningen aan het naderen zijn.

Dag 3: Zaltbommen - Wadenoijen

Het vorige traject eindigde met een wandeling over de brug van Zaltbommel naar Waardenurg. Niet echt fijn lopen. Naast je raast het autoverkeer voorbij, je ruikt de uitlaatgassen en de stilte is ver te zoeken.

Vandaag nemen we direct de bus naar Waardenburg. Door een klein straatje met een klein kerje komen we uit op de Waaldijk. Na een halve kilometer lopen passeren we Neerijnen, een met vijver omgeven landgoed. Het pad slingert rond het landgoed en komt uiteindelijk terug op de dijk.

Er volgt een prachtige wandeling door de Heesseltsche uiterwaarden. Af en toe een overstapje bij een hek of langs een meertje. Wat een prachtige natuur kent Nederland nog. Vanuit de uiterwaarden volgt weer een wandeling langs de zomerdijk richting Varik. We zagen op de kaart van ons boekje LAW4 dat er een koffie gelegenheid is in Varik en daar waren we ondertussen wel aan toe. In eerste instantie leek het restaurant gesloten (bordje bij de deur), maar de deur stond open en via een tentoonstellingsruimte kwamen we in een cafe gedeelte. De eigenaar was - na een korte aarzeling- bereid toch een kopje cappuccino voor ons te maken. Een aanbeveling voor wandelaars dit ook dit stuk gaan lopen.

Opnieuw duiken we de uiterwaarden in, nu de Stiftsche Uiterwaarden. Een deel van de wandeling gaat langs de Waal, prachtig. Hierna komen we langs Ophemert, een dorpje waar we nauwelijks iets van zien, want de route loopt om het dorp heen. Door de weilanden gaat het pad verder naar Wadenoyen. Overal langs de weg boomgaarden waarvan de rijpe, blolende appels en peren ons toelonken. Maar met in het achterhoofd "Jantje zag eens pruimen hangen" vervolgen we onze weg naar het eindpunt voor vandaag in Wadenoijen.

Dag 2: Rossum - Zaltbommel

De eerste dag van het Maarten van Rossumpad is geëindigd in een wel heel toepasselijke dorp, nl Rossum. Vlak voor Rossum hebben we de keus gemaakt voor de brugvariant in plaats van de pontvariant. In Rossum is minder te beleven dan we hadden verwacht. Twee kerken, aardig om langs te lopen. Kerken zijn dicht, geen tombe om te bewonderen.

We vevolgens onze weg langs een prachtig dijkje langs de Waal. Een prima start.

Als we langs een paar hoogspanningsmasten komen, valt onze mond open van verbazing. Wel 5 nesten met ooievaars. Helaas heb ik niet mijn super fototoestel bij me, maar wel een mobiel met fotocamera. Niet een overweldigende kwaliteit maar genoeg om dit tafereel vast te leggen. Verschillende fietsers en wandelaars staren vol bewondering omhoog naar de mast. Op weg naar ons eerste kopje koffie komen we langs een torenvan een steenfabriek. Eenzaam in het weidse landschap.

Door de Hurwenensche Uiterwaarden gaan we richting de brug bij Zaltbommel. In de verte lonkt de brug. Het natuurreservaat is een echte aanrader. Uiteraard slaan we een extra 4 kilometer in Zaltbommel niet over. Een graantje cultuur meepakken onderweg kan nooit kwaad.

Zaltbommel heeft de vorm van een ster. Om de stad loopt een stadswal. De Sint Maartenskerk is van verre al te zien. De binnenkant van de kerk viel wel wat tegen. De wandeling langs de stadswal is zeker de moeite waard. Geniet van een boterham op een bankje en kijkend naar de jonge eendjes in het water, wat een rust. Het laatste deel van deze dagtocht gaat richting Waardenburg. Daarbij steken we de autobrug over. Een ervaring die we niet nog eens over willen doen. Nog even rondlopen door waardenburg en een korte blik werpen op het kasteel. Hier willen we dag 3 van het Maarten van Rossumpad wel weer starten. Een prachtig slot van een gezellige zonnige dag.

Dag 1: Den Bosch - Rossum

Met al vele NS-wandelingen , het Utrechtpad en het Marskramerpad achter de rug nu tijd voor een nieuwe uitdaging. Een wandeling langs rivierdorpen en kastelen : Maarten van Rossumpad.

Een LAW-route van Den Bosch naar Ommen over een afstand van 308 km. Tenminste als je helemaal correct volgens het boekje loopt, niet van de wijs gebracht wordt door foute of ontbrekende bordjes of beschrijvingen in de wandelgids die niet meer helemaal up-to-date zijn.

Voor we de tocht beginnen is het interessant te weten waar de oorsprong van deze wandeling vandaan komt. Maarten van Rossum - niet de huidige bekendheid - was een ridder in dienst van de hertog van Gelre (groter gebied dan het huidge Gelderland. Een stroomgebied van grote rivieren. Daarvan zullen we er vele passeren op onze wandeltocht. Samen met het leger doorkruiste Maarten van Rossum het gebeid van Den Bosch naar Ommen. In plaats van soldij werd er flink geplunderd. De route voert over Zaltbnommel waar het Maarten van Rossum museum is gevestigd. Het plaatsje Rossum, waar de tocht doorheen gaat, is vernoemd naar de krijgsheer. Zijn lichaam is in de kerk in een tombe bijgezet.

Den Bosch als startpunt. Bekend om z'n Bossche bollen. Een lekkernij waar we dan ook mee starten op een terras in het centrum. Een betere bodem in de maag voor een lange wandeldag kun je niet wensen.

Een van de grote attracties van Den Bosch is natuurlijk de Sint Jan. Jammer genoeg stond deze deels in de steigers. De buitenkant konden we maar deels bewonderen. Des te meer verrast waren we toen we in de kerk kwamen. Wat een ornamenten en versieringen. Heel indrukwekkend en zeker een aanrader.
De wandeling gaat langs de mooiste delen van de stad naar de uiterwaarden richting Engelen. Zou geen probleem moeten zijn. Vol goede moed met het boekje in de hand en de rood-witte strepen volgend naar De Ijzeren Vrouw. Een prachtig park waar we met plezier omheen lopen. Eerst te ver, maar het duurde niet lang voor de vergissing werd opgemerkt. De beschrijving van het vervolg was minder. Onder de snelweg door, langs de kerk bij Orthen. Tot daar ging het goed. Een voetgangsbrug bij het kerkplein zagen we over het hoofd en belanden in een ver uit de route. Voorbijganger wezen alle kanten op behalve de juiste. Uiteindelijk maar dezelfde weg teruggelopen tot aan het kerkplein. Vanaf die kant komend was de voetgangersbrug niet te missen :)
Geen probleem , het gaat om het wandelen tenslotte en van Den Bosch hebben we meer gezien dan de bedoeling was. Voortvarend op weg naar Engelen. Vlak na dit dorp ontdekten we een nieuw woningproject "Haverleij". Best aardig ingedeeld met woonerven en zeer kindvriendelijk. Meer benieuwd was ik naar Crevecoeur, een fort uit de tachtigjarige oorlog. Helaas weinig meer van over en niet te zien vanaf de weg. Teveel bomen en begroeing eromheen. Maar niet getreurd. Er is nog zoveel te beleven onderweg.

Een groot gedeelte van de tocht voert deze eerste dag langs de Maas, prachtig door de uiterwaarden heen. Onderweg het Hertogsgemaal, nu ingericht als museum. Er volgde een flink stuk doorstappen langs de dijk. Op een gegeven moment verlangden we naar wat afwisseling. Gelukkig kwam de onderbreking door een oversteek van de Maas per pont Van daar af was het niet ver meer naar Alem met als eindpunt Rossum. Echt een geweldig pad door het land en langs het water. Plotseling ontdekten we iets op het pad in de verte. En een kringel rook. Vuurtje stoken? Tot onze grote verbazing lag er op het pad een stier. Niet in het weiland ernaast maar op het pad zelf. Geen oeros uit de tijd van Maarten.... Helemaal verstijft, maar het lag er vast nog niet erg lang.

Met een grote boog er om heen, maar toch even vastleggen op de gevoelige plaat. Druk babbelend naderen we Rossum. Geen tijd meer om veel rond te kijken. De bus pakken en lekker genieten van een hapje eten, welverdiend.