Om op het Maaarten van Rossumpad te komen lopen we eerst de aanlooproute van Rheden naar de Posbank. Dit stuk hebben we de vorige keer ook gelopen om naar het station in Rheden te komen. Helaas regende het toen. Nu belooft het een mooie dag te worden al is het nog een beetje bewolkt als we rond 9 uur op pad gaan. De Posbank ligt 90 meter hoog en op een kruising waar vandaan je een prachtig uitzicht hebt over de heidevelden en bossen. Er staat ook een monument vernoemt naar G.A.Pos bij het uitzichtspunt. We genieten even van het uitzicht, maken wat foto's en gaan dan vol energie verder. De verleiding van het Paviljoen De Posbank kunnen we weerstaan. Koffie moet verdiend worden :).
De volgende kilometers gaan door de "Onzalige bossen". Op naar de Carolinahoeve, op een kruising van de historische konings- en jachtwegen. We lopen langs een ruiterpad, over een wal, een mulle zandweg en een beukenlaan, afwisseling genoeg. Bij de Carolinahoeve genieten we op het terras van een Cappucinno met een stukje appeltaart. Dit levert weer energie voor het volgende deel van de route. Vervolgens lopen we door een prachtig gebied waarbij we langs smalle beekjes lopen of deze oversteken. Door het voorjaar is alles prachtig groen en in bloei.
Op weg naar Eerbeek, ook weer een flink stuk door de bossen, steken we een Toeritische spoorlijn over. De spoorlijn deed dienst als vervoer voor de papierindustrie. In de zomer gaat hier een toeristische stoomtrein heen en weer van Dieren - Apeldoorn. We lopen langs Eerbeek, het traject gaat buiten het dorp om richting het Apeldoorns kanaal. Dit is het langste kanaal van Gelderland en diende als aan- en afvoerweg voor de (papier)industrie. Inmiddels is het flink warm geworden en beginnen we aan een deel van 7 kilometer langs het kanaal. Van te voren hebben we het aantal bruggen geteld. Aftellen maar tijdens het wandelen. Onderweg nog even een rustpauze aan een picknickbank. Er komen weer herinneringen boven aan een vergelijkbaar traject van Rondje Utrecht waarbij we ook een flink stuk langs een kanaal liepen naar Wijkbijduurstede. Als laatste stuk van een lange dag was dat een flinke kluif en het minst leuke deel van Rondje Utrecht. Maar nu gaat het goed en na de laatste brug lopen we richting Beekbergen. Een afwisselend gebied, zeker na dat stuk langs het kanaal. We komen langs Scherpenberg - een oefenterrein- maar krijgen daar niet veel van mee, evenals het voormalige stuifzand Munsterman. De route loopt langs met struikgewas begroeide randwallen.
Beekbergen is het eindpunt van dit traject. Voor de bushalte bereikt wordt wandelen we langs de buitenrand van het dorp. Dit zouden we moeten herkennen, want al eerder zijn we daar langs gewandeld toen we het Marskramerpad liepen. Het kwam vaag bekend voor maar echt herinneren......nee dus. Met de bus terug naar Arnhem om nog even na te genieten op een terrasje. Rond om ons heen werd een aanvang gemaakt met de opbouw van feestelijkheden, koninginnenacht is in voorbereiding.
