Het is niet de eerste keer dat we een wandel dag uitkiezen en dit achteraf de beste dag van de week blijkt te zijn qua weer. Het is drukkend, klam en droog weer. De zon komt af en toe door de wolken heen. De regenjas blijft in de tas. Beiden realiseren we ons dat er pas na 20 km een koffielocatie aangeboden wordt, dus vlak bij het stion ons eerste bakje gehaald met uiteraard appeltaart. Van te voren had ik de kaart bekeken en niet te veel verwachtingen gekregen van het landschap. Een stuk over een dijk door de uiterwaarden en verder veel weilanden om te doorkruisen. Vast erg saai. Dit is compleet verkeerd ingeschat. Het blijkt een van de mooiste trajecten van het MvR-pad te worden. Een tocht met verrassingen. Lopend over de dijk spotten we een veld met lama’s. De dijk volgt de loop van de Ijssel.
Het eerste doel waar we ons op focussen is Windesheim. Vanaf station Zwolle passeerden we de gelijknamige school. Het leuke van het wandelen van een LAW is dat je ook nog e.e.a. opsteekt van het ontstaan van het landschap. Zo leren we over Havezates en spiekers. Voor de niet-kenners: een ahvezate is van oorsprong en recht en gaan huis. Vanwege de havezates bestond het recht om zitting te nemen in de ridderschap, bestuur, van het gewest. Al pratend proberen we Windesheim te ontwaren, maar het enige vaste punt ter oriëntatie is de steenfabriek. Nogmaals de kaart besturend komen we er achter dat we nog niet zover gevorderd zijn als we dachten.
In ons boek lezen we dat we voor Windesheim moeten kiezen tussen twee routes : ‘boomstam over het water’ of ‘de dijk volgen’. We blijken maar een keuze te hebben, nl die over de boomstam. We zijn niet bang voor uitdagingen en slaan ons er vol goed moed doorheen. Gelukkig is de boomstam dik genoeg om ons te houden. Eindelijk komen we dan oog in oog te staan met Windesheim, een prachtig landhuis met eigen toegangsbrug.
Als we de weg vervolgen komen we in het dorp Windesheim terecht. Tot onze grote verbazing stuiten we op een kerk die meer weg heeft van een hals-romp boerderij. Natuurlijk willen we meer weten over dit bijzondere gebouw. Waarom staat hier niets over vermeld in onze wandelgids? Het informatiebord bij de kerk maakt veel duidelijk. Er is in het verleden een compleet klooster met brouwerij, kerk , onderkomens geweest. Alleen de brouwerij is bewaard gebleven en in gebruik als kerk. Ons pad vervolgt ten zuiden van Laag Zuthem. Deels komt het landschap overeen met wat we herinneren van het Marskramerpad. Dat het nadert blijkt uit de enorme paddestoelen die we onderweg spotten.
Toch wel flink doorgewandeld gezien de hoeveelheid af te leggen kilometer, dus de eerste koffiestop is zeer welkom. Al blijkt het restaurant nog niet open, een kopje cappucino krijgen we desondanks. Daarmee moet het lukken voor de laatste 7 km. In dit traject krijgen we een aantal prachtige Havezates te zien, waaronder Den Aalshorst en Huis den Berg. Op weg naar Dalfsen wandelen we door het bos en passeren een camping met naam Sterrenbosch. Er komen meerdere wandelpaden bijeen en in het centrum is een restaurant. Heerlijk rustig gelegen en geschikt om prachtige fietstochten vanuit te ondernemen, naar uit eigen ervaring van mijn wandelpartner bleek. De volgende en laatste havezate is Huis den Berg. Dit ligt vlak bij Dalfsen, het eindpunt van ons traject met ca 31 km in de benen. We besluiten te gaan eten in Dalfsen zelf, om zo ook van dit stadje nog een indruk op te doen.
We maken nog wat opmerkingen over de blauwe geschilderde brug die toegang geeft tot Dalfsen. Pas op de terugweg in de trein wordt ik via een sms-je gewezen op wat feiten m.b.t. de brug, genaamd Het Oude Loo. Deze brug over de Overijsselse Vecht is een ontworpen kunstwerk uit 1994. De blauwe delen bevatten neonverlichting. Volgende keer nog meer vooraf lezen waar we langs komen J Nog 1 traject van het Maarten van Rossempad te gaan. Tijdens het eten maken we al weer plannen voor daarna. Eerst de winter door met het streekpad Nijmegen en in het voorjaar van 2012 starten met het Pieterpad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten